bila sendiri..’rasa’ itu hadir.
hilang kata untuk mengungkap bagaimana ‘rasa’ itu..
apatah lagi meluahkan ‘rasa’ itu..
hati sakit menahan ‘rasa’..
moga ‘rasa’ itu hilang dan digantikan dengan ‘rasa’ yang lebih baik.
paling tidak saya ada Dia..
Dia tahu walau sukar saya mentafsir ‘rasa’ itu dengan kata.
saya harus percaya..’rasa’ itu akan hilang..ya..ia akan hilang
ia akan berlalu pergi seiring waktu yg pergi meninggalkan saya..
redha Dia saya cari..
ada amanah yang perlu dilaksana..
makanya ‘rasa’ itu perlu diketepikan..
percayalah..ia akan hilang.
fi amanillah.
Rabu, 25 Juli 2012
rasa itu
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar